1- ﮔﻔﺘﻢ:ﺧﺴﺘﻪ و ناامیدم!
ﮔﻔﺖ:ﺍﺯ
ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﻧﺸﻮﯾﺪ.(ﺯﻣﺮ/۵٣(
ﮔﻔﺘﻢ:ﻫﯿﭽﮑﺲ
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﭼﻪ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ!
ﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍ
ﺣﺎﺋﻞ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻗﻠﺒﺶ.(ﺃﻧﻔﺎﻝ/٢۶(
ﮔﻔﺘﻢ:ﮐﺴﻰ
ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ!
ﮔﻔﺖ:ﻣﺎ ﺍﺯ
ﺭﮒ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮﯾﻢ.(ﻕ/١۶(
ﮔﻔﺘﻢ:ﮔﻮﯾﺎ
ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻯ!
ﮔﻔﺖ:یاد
کنید مرا تا شما را یاد کنم(بقره /152)
گفتم: چقدر احساس
تنهایی می‌کنم
گفت: من که نزدیکم (بقره/۱۸۶)
2-گفتم: دلم گرفته
گفتی: بفضل الله و برحمته فبذلک
فلیفرحوا
.:: (باید به فضل و رحمت خدا شاد باشند
(یونس/58)
گفتم: اصلا بی‌خیال
دنیا! توکلت علی الله
گفتی: ان الله یحب المتوکلین
) خداکسانی را که توکل می‌کنند دوست دارد (آل عمران/159) ::.
گفتم: تو را عاشقانه
می پرستم
ولی این بار گفتی: حواست رو خوب جمع
کن! یادت باشه که
و من الناس من یعبد
الله علی حرف فان اصابه خیر اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علی وجهه خسر الدنیا
و الآخره
بعضی از مردم خدا رو فقط به زبان عبادت
می‌کنند. اگر خیری به آنان برسد، احساس آرامش پیدا می‌کنند و اگر دچار سختی و
بلایی شوند تا امتحان پس دهند،از خدا روی گردان میشوند. (حج/)11
گفتم: تو همیشه
نزدیکی؛ من دورم... کاش می‌شد بهت نزدیک شم
گفتی: و اذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفة
و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال
.:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت،
با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/۲۰۵) ::.
